- намаздыгер
- зат.Күн еңкейіп ұясына кіруге таянған кез.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
намаздыгер
Смотреть что такое "намаздыгер" в других словарях:
кіші бесін — Ұлы бесін мен намаздыгер аралығындағы мезгіл. Күн төбеден ауып кешкірген кез … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
екінді — (Орал, Жән.) намаздыгер, екінті. Біз е к і н д і намазын оқып қойдық (Орал, Жән.). Сол күні е к і н д і әлетінде Жәкең тас шоқының басына шығып, кең алқапқа көз жіберді (Б. Майл., Шығ., 171) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сүрдең — 1 (Орал, Орда) сүрлеу жол. Адасып жүріп, намаздыгерде бір с ү р д е ң г е түстім. Сол с ү р д е ң мені мал фермасына алып келіп тіреді (Орал, Орда) 2 (Орал, Орда; Сем.: Абр., Шұб.) мал ізі немесе тапталған жер. Түйемен жүрген с ү р д е ң д і… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бота — мойын. э п и т. Мойны ботаның мойнындай. Алқа бел, аю қабақ, б о т а м о й ы н, Шөгендей төрт тұяғы құйған шойын. Құс кеуде, інген ерін, түлкі азу, Бөкен бел, қасқыр тірсек, бура қойын (А. Нұртазин, Көк тоғай, 25). Бота шаптырым. Шамамен 3 4… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
